साठि काट्न थालिसक्याे समाउन आउ छोरा

बुढेसकालको साहारा बनि रमाउन आउ छोरा

वितेको पल कहिलै फर्काउन नसके पनि

रूपैयाँले साउको हात थमाउन आउ छोरा

दशैको रमझम शुरु भैसकेको थियो दशैको महा- अष्ठमीको अघिल्लो दिन म घर गएको रहेछु । घर भने पहाड़ तिर पर्दो रहेछ । म हिडेर जादै रहेछु । त्यही समयमा एउटा जिप आयो मैले रोके उक्त जिप रोक्यो मैले चिनेको डाइभर रहेछ उसले मलाई ढोका खोली । जिपमा चढायो जिप पनि पजेरो थियो त्यो नपि विद्युत प्राधिकरणको ।

डाइभर म बसेर जादै गर्दा एकसम्म ठाऊँ पार गरी सकेपछि केहि उकालो आयो । उक्त उकालोमा हामी चढेको जिप जादै थियो । अगाड़ीबाट बाटो बन्द छ भनी अज्ञात ठाऊँबाट आवाज आयो अनि गाड़ी मोडिएर अर्को बाटो तिर लाग्यो ।

हो,

आज मलाई याद आयो,

मेरो बाउले भनेको कुरा,

ए माइला   .........!

बूढ़ा बूढ़ी सगै बसे पक्का हुन्न हानि

तिमी आगो बन्यौ भने बनौला म पानी

सानो संसार आफ्नै छ भन्ने तिम्ले जानी

हाँसी खुशी बोल्ने गर बनी तिमी ज्ञानी

हिजो म चिटिक्क चिटिक्कै परेर

लिपिस्टिक र पाउडर भसक्कै घसेर,

हिड्दा सडकमा नजर केही लडेथे,

रङ्गीन पुतली मनमा उडेथे ।

तिर्थ जाने ए ठूली नानी

फर्किहेर फुलेको जवानी

जम्का भेटैंमा२

पिरती लाग्ला है मन्दीर गेटैंमा ।

उमेर हराएकाे

सर्गम बिराएकाे

उनकाे अाँखामा

उकुसकाे जलन थ्याे

न पुत्र थे, न सति ! 

न पुत्री थिन, न पति !!

ध्यान दिएर सुन मेरा उस जमानाका कुरा

अनि बल्ल तिमिले यस जमानाका कुरा बुझ्नेछौं

नियालेर हेर मेरो चाउरिएको गालालाई

यसमा तिमिले मेरा सन्तानका स्याउ जस्ता गाला देख्नेछौं ।

सिरानमा तकिया 

अाेछ्यानमा तन्ना

अनि सिरक थे सुतेका,

सुत्नु थ्याे, सुतिदिएका थे

पल्टिनु थ्याे रमाइरमाइ ।

मेराे धराे थ्याे त्यहाँ

धर्म रहन्थ्याे त्यहाँ